Ήταν, είναι, θα είναι- Φθινοπωρινές Πράξεις

ΠΡΑΞΗ 1η

Το έζησες, το ζεις, θα ζήσεις!

Σε άφησε με σημάδια, ο εαυτός σου σε σπασμένα κομμάτια. Θα φροντίσεις τα σημάδια, θα κολλήσεις τα κομμάτια- μια νέα γυναίκα γεννιέται. Θα ζήσεις.

ΠΡΑΞΗ 2η

Ανέβηκες-εξ ουρανού σε ανέβασε! Ένιωσες, γέλασες, άφησες σώμα και ψυχή. Όνειρο μέσα στο όνειρο.

Θα έχεις να θυμάσαι να διηγείσαι, σαν τις εφηβικές σου τρέλες! 

Το άγγιγμα σου ήταν ανακουφιστικό, πρωτόγνωρο, απελευθρωτικό. Επαναστατικό

Έπεσες και πονάς-ρίσκαρες μα δεν το σκεφτόσουν! Πόσο ενθουσιασμένη ήσουν, μεταμορφώθηκες στιγμιαία σε μιαγυναίκα με μαγικές δυνάμεις!

ΠΡΑΞΗ 3η

Εμείς οι άνθρωποι ζούμε το παρόν-το ζούμε;

Με γοήτευσες και με απο-γοήτευσες. Πολύ άδοξα, ανεξήγητα.  Βιάστηκες να ανοίξεις κι έφυγες τρέχοντας. Αμήχανα, χωρίς κουβέντα. Δεν έκατσες γιατί δεν ένιωσες άνετα, φοβήθηκες. Δείλιασες-δεν ήθελες ενθουσιαμό και ρίσκα. Επέτρεψες μόνο τα γνωστά στον εαυτό σου. 

ΠΡΑΞΗ 4η

Πρέπει να φύγεις τώρα. Δεν με διεκδίκησες.

Καμιά φορά πρέπει να συμφωνούμε ότι διαφωνούμε.

ΠΡΑΞΗ 5η

Καμιά φορά η ζωή μας κάνει πρόβες-για άλλα πράγματα που θα έρθουν. Για στιγμές ευδαιμονίας, απώλειας και φόβου.

Πρέπει να φύγω κι εγώ. Δεν θα σε ψάξω άλλο. Με περιμένει μια άλλη αγκαλιά, κάπου μέσα στο πλήθος. Θα την εμπιστευτώ, γιατί αυτή ανοίγει διάπλατα. Κάνει χώρο για μένα και ζεσταίνει την καρδιά μου. Και την δική του.

Τα δάκρυα μου θα στεγνώσουν. Μεταξύ γέλιου, σιωπηλού πόνου και αγωνίας, αγάπης -θα με βρω εκεί ανάμεσα. Είμαι σίγουρη. Κι εσύ δεν θα είσαι κοντά μου γιατί θα με έχεις χάσει. 

Εσύ, δεν μπόρεσες να το αντέξεις, φάνηκες λίγος για τις περιστάσεις. 

Εγώ, όμως, θα ζήσω! Με εξηγήσεις, συναισθήματα, αλήθειες και λόγια. Τα φαντάσματα πάντα με τρόμαζαν! Δεν θα κρυφτώ πίσω από θυμό και λέξεις. 

Ο καθένας το μονοπάτι του, αυτό που διαλέγει. Σεβαστό.