Αγκαλιά, η βαθύτερη έκφραση της αγάπης.
Αγωνία είναι η οπτική από μια μόνο γωνία, εκεί που δεν υπάρχει αισιοδοξία ή διέξοδος.
Γέλιο είναι ο θόρυβος που κάνουμε όταν είμαστε παρόντες στις στιγμές. Θέλει προστακτική! Γέλα να σε ακούσει ο θάνατος να τρομάξει και να φύγει!
Ειλικρίνεια. Η ταπείνωση του ανθρώπου για την μέγιστη σύνδεση. Αγαθά κόποις κτώνται και πόνοις κατορθούνται.
Ζήλεια είναι η αποφυγή να κοιταχτούμε στον καθρέπτη μας, τον δικό μας καθρέπτη. Ανθρώπινη βέβαια αλλά και καταστροφική τόσο για τον αποστολέα όσο και για τον αποδέκτη.
Ζωή είναι όλα. Δεν υπάρχει χωρίς σύμπλευση.
Θάνατος είναι κάθε παραίτηση από την ζωή. Ο φυσικός θάνατος είναι αναπόφευκτος, ενώ ο ψυχικός θάνατος είναι επιλογή.
Θλίψη είναι η απουσία σύνδεσης με ανθρώπους και πράγματα. Είναι η ανάγκη σύνδεσης. Θέλει πίστη, εμπιστοσύνη και χρόνο να βγεις από αυτή.
Πονηριά είναι η αποτυχημένη απόπειρα κάποιου σε μια σχέση να υποτάξει τον άλλον. Ερμηνεύεται αλλιώς και ως απουσία αυτοεκτίμησης.
Πόνος. Σημείο στίξης. Πεδίο τραύματος. Το πιο δυνατό βίωμα αλλαγής, διαπίστωσης, ωρίμανσης, απόστασης. Λέμε "πριν από τον πόνο και μετά από αυτόν".
Συμπαράσταση: Να στέκεσαι δίπλα δίπλα, να είσαι παρών/παρούσα και να ακούς με τα αυτιά και την ψυχή σου.
Φιλία είναι κάθε προσπάθεια του ατόμου να συνυπάρξει αρμονικά και ουσιαστικά με τους άλλους. Είσαι καλός φίλη/φίλος; θα ήσουν ο/η φίλος/η των φίλων σου;
Ψέμα είναι η επιθυμία του άλλου να μας εξουσιάσει. Είναι στο χέρι μας να μην του το επιτρέψουμε.
Υστερόγραφο: Πάντα κοιτάω από το μπαλκόνι μου με τόσο θαυμασμό και συγκίνηση τα παιδιά στην πρασιά (ακάλυπτος χώρος) ανάμεσα στις γκρίζες πολυκατοικίες να γελάνε με μικρά και απλά πράγματα και συνήθειες Με μια φέτα καρπούζι, με μια φουσκωτή πισίνα, με το κυνηγητό και με την βροχή!.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου