Με μια βαλίτσα και δυο χέρια.
Α! φυσικά και μια καρδιά.
Μια βαλίτσα που χωράει ό,τι εσύ της δώσεις.
Τα λίγα που είναι αρκετά και τα πολλά που δεν σου φτάνουν.
Εσύ κρατάς και την βαλίτσα και τον εαυτό σου, εσύ αποφασίζεις.
Τα πετάς μέσα δίχως να νοιάζεσαι πολύ ή τα τακτοποιείς στοργικά.
ό,τι έμαθες κι εσύ.
είναι τα καλά σου ή τα καθημερινά σου; μήπως δεν έχει διαζευκτικό και είναι ένα χαριτωμένο μπουρδούκλωμα;
Αλήθεια αν έμενες με μια βαλίτσα στα χέρια τι θα ήθελες να έχει μέσα; Ένα κενό να (σε) γεμίσει ή τα πράγματα, οι ιστορίες και τα όνειρα που έφτιαξες μέχρι τώρα;
Είδες μια βαλίτσα πόσα ερωτήματα γεννά;
Αν έχει ρόδες, θα σε πάει μακριά.
αν την σέρνεις, θα σε σύρει μέχρι εκεί που θέλει αυτή.
Βαλίτσες πεταμένες, ρημαγμένες, των χωρισμών, επιστροφών, διωγμών και καταστροφών,
βαλίτσες των αλλαγών, επαν(ενώσεων) και σμίξιμο ζωών.
Βαλίτσα καινούργια ή δανεική.
της ανάγκης και της προσμονής,
της επιθεώρησης και του δράματος,
της άφιξης και της αναχώρησης.
Η δική σου, η δική μας, η δική τους, των γενεών.