Πολυφωνικό σύστημα

Εισαγωγή

Το πολυφωνικό σύστημα αποτελείται από τις εσωτερικές μας φωνές, μπορεί συμμετρικές ή και όχι. Ίσως και τελείως αντίθετες. Διασταυρώνονται σε σημεία από το Α ως το Ω.  Από την ζωή ως τον θάνατο. Είναι αποχρώσεις φτιαγμένες από βιώματα, αναμνήσεις, κληρονομιές και ορίζοντες. Φωνές ζωντανές και ευμετάβλητες που επιδέχονται αλλοιώσεις και αξιώσεις.

Το πολυφωνικό σύστημα μας κρατάει ενήμερους, ενσυνείδητους, είμαστε παρόντες στο παρόν μας. Συχνά αναρωτιέμαι: είμαστε επίκαιροι στην εποχή μας ή σύγχρονοι στην επικαιρότητα; 

Κυρίως θέμα: Σε καιρούς συμπερίληψης και μετα- συστημικούς επιλέγω το Α.

Για την Αγκαλιά, την Αγάπη, την Αλληλεγγύη. Να γίνουν οι οδηγοί μας σε ανθρωπόκαινες εποχές. Διάλεξε τον πόνο σου γιατί με αυτόν θα πορευτείς. Κάποια στιγμή θα γίνεις σοφότερος και θα αφεθείς στην αλήθεια. Διάλεξε την ζωή σου και φτιάξτην όπως θες. Όχι στον φόβο! Συντήρησε την δύναμη σου με όλο σου το είναι και μοίρασε την στους κατάλληλους ανθρώπους για να πολλαπλασιαστεί, με στόχο την σωματική και ψυχική υγεία. 

Πίστεψε στην μαγεία της ζωής. Στις συμπτώσεις, στα ιδεώδη και στα όνειρα. Μην τυφλώνεσαι από την φλυαρία αλλά και μην τρομάζεις από την σκιά του άλλων.  Διάλεξε με ψυχραιμία, ψάχνοντας σε βαθύτερα ένστικτα.

Επίλογος

Όσο ζούμε ο επίλογος θα αποτυπώνεται πάντα σε διαφορετική απόχρωση σε σελίδες μυθιστορημάτων, ποημάτων, δοκιμίων γιατί θα ανακαλύπτουμε κάθε φορά κάτι καινούργιο για τον κόσμο μας. Και ζήσαμε εμείς καλύτερα δεν θα είναι πλέον το ζητούμενο, αλλά ζήσαμε την ζωή μας, συνδεδεμένοι με τον εαυτό μας και τους  Άλλους.

 

Άγκυρες

Φωτογραφία Προσωπικού Αρχείου (κωπηλασία ΟΦΘ, Δεκέμβριος 2021)

Είναι κάποιες λέξεις που μοιάζουν σαν μικρά θαύματα. Σου ανοίγουν το μυαλό και την καρδιά μέσα σε δυο- τρεις συλλαβές. Συνήθως είναι μικρές αλλά με τόσο μεγάλο νόημα. Έτσι και οι άγκυρες είναι ένα σύμβολο μέσα στα κύματα και τις φουσκοθαλασσιές της καθημερινότητας και της ζωής ολάκερης. Είναι πάντα εκεί, αρκεί να τις ρίξεις.

Άγκυρες είναι τα αόρατα χέρια που αναζητάς όταν νιώθεις ξένος και απομονωμένος, όταν ακροβατείς και με την πιο μικρή κίνηση μπρος ή πίσω μπορεί να πέσεις.  Όταν βουρκώνεις και τα πράγματα είναι θολά. Αυτά τα χέρια σου προσφέρουν ανακούφιση και αγαλλίαση.

Άγκυρες είναι τα όνειρα που κάνεις γιατί η πραγματικότητα μοιάζει να σε φέρνει σε αδιέξοδα.

Άγκυρες είναι η δύναμη που βρίσκεις (ή πρέπει να βρεις) για να σηκωθείς, να αγωνιστείς να θελήσεις ξανά. Να πιστέψεις ξανά σε ιδεώδη, αξίες, πρόσωπα και σχέσεις. 

Άγκυρες είναι τα αποθέματα για να μην χάσεις τον εαυτό σου μέσα σε καταστάσεις που μοιάζουν να σε αλλοιώνουν και να σε μεταμορφώνουν. 

Άγκυρες του παρόντος. Τα τραύματα του παρελθόντος που έγιναν οι πύλες του μέλλοντος. Οι προσωπικοί μας μύθοι που κατέρρευσαν και τα παραμύθια που μας έλεγαν όταν ήμασταν παιδιά. Τώρα όλα τα προηγούμενα πρέπει να γίνουν οι νέες προσωπικές μας ιστορίες που θα συναντηθούν με των άλλων.

Άγκυρες είναι τα μονοπάτια που χαράσσουμε με τους άλλους, με αυτούς που μοιραζόμαστε κοινούς τόπους. Εσύ πιστεύεις σε μένα κι εγώ σε σένα. Μαζί πιστεύουμε. Μέσα από μια συζήτηση, την κοινή εμπειρία, τον έρωτα και την αγάπη.

Όσες περισσότερες άγκυρες, τόσο πιο σθεναρά στεκόμαστε στους ανέμους, σε αχαρτογράφητα νερά και σε φουσκωμένες θάλασσες. Πλέουμε σταθερά αλλά και στα χτυπήματα, αποκτούμε μικρές αμυχές, Τα συστήματα μας προσκαλούν συνήθως να πέσουμε ή εμείς έχουμε μάθει να χαιδεύουμε παλιές μας πληγές. Ε λοιπόν, αυτές οι άγκυρες είναι μια όμορφη πρόκληση σε αυτά που μας έχουν μάθει ή έχουμε καλομάθει. Πρέπει να βγούμε από τα γνώριμα και να ξεπεταχτούμε για να κατακτήσουμε τον κόσμο. Και αυτες οι άγκυρες μας δείχνουν τα λιμάνια μας. 

Ο Νέος Κόσμος: Βήμα πρώτο