Powered By Blogger

Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Γραφή, κοντά στην θεραπεία

Η γραφή είναι μια μορφή σκιαγράφησης του εαυτού και προσωπικής ψυχανάλυσης. Οι ενδόμυχες σκέψεις και τα βαθύτερα, κρυμμένα συναισθήματά παίρνουν σχήμα με τις λέξεις. Είναι μια ιεροτελεστία πολύ προσωπική, όπως η στιγμή της γέννησης του ανθρώπου. Αφορά εμάς.

Με την γραφή ξετυλίγεται η προσωπικότητα, γνωστή και άγνωστη. Κανόνες και περιορισμοί εξαφανίζονται. Δεν κοιτάει κανένας το σωστό και το λάθος. Η λογοκρισία δεν υφίσταται. Τα συναισθήματα αποτυπώνονται τόσο ζοφερά, που και μόνο με μια κλεφτή ματιά τα βιώνεις τόσο έντονα. Είναι απλό μα και τόσο σπουδαίο να αφήνουμε τα προσωπικά μας ίχνη σε ένα χαρτί, σε μια χαρτοπετσέτα ή σε ένα βιβλίο. Ένα γράμμα, μια λέξη, μια υπογραφή.

Σαν παρατηρητές του εαυτού μας, παρακολουθούμε την προσωπική μας πορεία. Το εργαλείο που έχουμε στα χέρια μας είναι τα δικά μας κείμενα. Είναι ένα πείραμα ζωντανό που διαρκεί χρόνια, αν πραγματικά το θέλει κάποιος. Τι άλλαξε, πώς άλλαξε, πώς είναι και πώς ήταν.
Ακόμα και από τον τρόπο γραφής είναι διακριτή η αλλαγή.  Η γραφή σχεδόν επιτάσσει αυτήν την εξέλιξη. Ο άνθρωπος γράφει για να σώσει τον εαυτό του. Οι λέξεις θα ξεδιπλώσουν μπροστά του τα στοιχεία που δεν είχε κατά νου ή για αυτά που αναζητούσε μια επιβεβαίωση. Μετά θα πρέπει να τα χρησιμοποιήσει, καλώς ή κακώς.

Όσες προσωπικές μας γραπτές μαρτυρίες θέλουμε και μπορούμε να τις μοιραστούμε με άλλους, πρέπει να το κάνουμε. Όταν μοιραζόμαστε πράγματα, ανακουφιζόμαστε γιατί "γνωστοποιούμε" τον αληθινό εαυτό μας στους άλλους, χωρίς φόβο. Γινόμαστε  πιο ανθρώπινοι άρα και πιο αληθινοί. Τα συναισθήματα των άλλων αντανακλώνται πάνω στα δικά μας και μας φέρνουν πιο κοντά.  Προβάλλεται και αναπτύσσεται ο κοινωνικός μας εαυτός. Στην προφορική επικοινωνία μπορεί να μην συμβεί κάτι παρόμοιο ή να συμβεί σε μικρότερο βαθμό. Γιατί; επειδή στην προφορική επικοινωνία είναι δύσκολο να αφήσουμε τον εαυτό μας καθώς είναι πιο λειτουργική. Έχει έναν σκοπό η επικοινωνία. Αντίθετα, στην γραπτή επικοινωνία αφήνουμε τα χέρια και το μυαλό να μας ταξιδέψουν. Γινόμαστε ήρωες σε φανταστικούς ή πραγματικούς (διαφορετικούς μεν) κόσμους. Απελευθερώνουμε ή καταπνίγουμε τα συναισθήματα μας Σωζόμαστε ή πονάμε.

 Αχ! Τώρα που έγραψα, ένιωσα καλύτερα...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου