Powered By Blogger

Παρασκευή 20 Αυγούστου 2021

Η διψασμένη εγκατάλειψη

 Η εγκατάλειψη

Άδεια η πόλη και αυτός ο Αύγουστος μοιάζει πιο μελαγχολικός από ποτέ.

Μόνος και μοναδικός ο Αύγουστος αυτός. Ασήκωτος. 

Μέσα του η θλίψη μεγαλώνει, μια εγκατάλειψη από τους πάντες και τα πάντα. Και ο ίδιος βέβαια τους εγκαταλείπει, με πρόθεση. Νέες συνδέσεις με τους ίδιους ανθρώπους και νέοι άνθρωποι στην ζωή του είναι καλοδεχούμενοι.

Μια εγκατάλειψη από τα συνηθισμένα τα οποία ήταν και μια συντροφιά. Συντροφιά όμως πληκτική και μονότονη, του ζητούσε με μεγάλη δίψα συνέχεια και είχε πολύ μεγάλο κόστος. Δύσκολα ξεδιψούσε. 

Η ύπαρξη του καταντούσε αποκούμπι στην κούραση και τις  πληγές των άλλων.  

Αυτός ο Αύγουστος δεν είναι συνηθισμένος. Καθόλου. Λείπει ο Αύγουστος από τον Αύγουστο, πρώτη φορά. Η εγκατάλειψη είναι θλίψη, αγωνία και καμία σαφάλεια, όλα καταρρέουν γύρω του και πρώτα απ 'ολα μέσα του. Δεν μπορεί να το διαχειριστεί αν και θα ήθελε πάρα πολύ, μόνο να νιώσει μπορεί. 

Κι όταν πονάς γυρίζεις γύρω από τον εαυτό σου, κλείνεσαι. Δεν μπορείς να δεις γύρω σου γιατί οχυρώνεσαι. Είσαι τόσο κουρασμένος που δεν αντέχεις, βαραίνεις. Νιώθεις αβοήθητος και ανίκανος να βοηθήσεις. 

Το σχέδιο:

Το αεράκι και η δροσιά της πόλης μοιάζουν θεραπευτικά, λυτρωτικά. Αυτό είναι! Να γεννήσεις, να δημιουργήσεις, να απελευθερωθείς. Να είσαι αέρας που ταξιδεύει.

Θέλει να χωρέσει μέσα σε αυτόν τον Αύγουστο όλα τα χρώματα της ευτυχίας. Όλα τα ταξίδια του κόσμου, όλη την αγάπη που περισσεύει. Όλο το σώμα και την ψυχή του. Ολοκληρωτικά. Να δέσει τις πληγές και τις ευτυχίες, να δώσει, να αφήσει για να πάρει. Να χτίσει το μαζί, προσωπικά και κοινωνικά. 

Άραγε τι χρειάζεται για να πετύχει ένα καλά οργανωμένο σχέδιο; Συνεργάτες, συντρόφους, αφοσίωση; Μάλλον πιο πολύ πίστη.


  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου